Aktualności

Z okazji przypadającego 21 marca Dnia Motyla do pacjentów Hospicjum Palium pofrunęło 128 barwnych prac wykonanych przez członków społeczności naszej Szkoły w domu oraz podczas zajęć.

Motylodawcom– Nauczycielom, Rodzicom i – przede wszystkim - Uczniom klas 0-8 -

bardzo dziękuję za serce i zaangażowanie!

Nauczyciel bibliotekarz

 

 

Szanowni Państwo,

Od kilku dni nasze myśli i serca skierowane są za naszą wschodnią granicę – na Ukrainę. Wszystkich nas ogarnia wiele emocji – szok, niedowierzanie, bezradność, złość, poczucie zagrożenia i wiele innych. Emocje te również dotyczą dzieci, które mimowolnie chłoną je od dorosłych jak gąbka. Jak zatem możemy pomóc dzieciom w poradzeniu sobie z tą sytuacją?

Na pewno nie możemy trywializować ich emocji (zwłaszcza niepokoju) i lekceważyć ich, ale z drugiej strony nie możemy zwiększać tego niepokoju przekazując katastroficzne informacje. Dzieci, zwłaszcza te najmłodsze potrzebują teraz sporo spokoju i stabilnego/ stałego planu dnia. Starajmy się zachować codzienną normalność w tych trudnych okolicznościach. Nie słuchajmy non stop wiadomości w obecności dzieci i bacznie obserwujmy ich samopoczucie. Podejmijmy z nimi szczerą rozmowę dostosowując ją do wieku i możliwości poznawczych. Weźmy pod uwagę wrażliwość danego dziecka i poziom jego wiedzy o aktualnej sytuacji. Nie chodzi o to, aby dziecko niepotrzebnie straszyć, ale właśnie uspokoić i wyjaśnić jego wątpliwości czy pytania. Nie wszystkie dzieci będą chciały podjąć ten temat lub wystarczą im tylko ,,szczątkowe’’ informacje. Nie róbmy niczego na siłę, niech to dziecko będzie przewodnikiem w tej rozmowie. Polecam serdecznie rzetelny artykuł z praktycznymi wskazówkami na ten temat:

https://dzieciecapsychologia.pl/jak-wspierac-i-czy-rozmawiac-z-dziecmi-o-wojnie-w-ukrainie/?fbclid=IwAR1XrljZq_VBnLSo-4-5lBzJhCm3vn8afcpw48mewkQ4ZIX_Rpfs7kXCEOo

 

Media, zwłaszcza media społecznościowe takie jak Tik Tok czy Youtube pełne są relacji bezpośrednio z pola walki, pokazują mnóstwo filmików i zdjęć. Zwracam się do Państwa z prośbą o monitorowanie treści, do jakich mają dostęp nasze dzieci. Nadmierne epatowanie cierpieniem, ale i niestety sensacją nie przynosi żadnych korzyści, a może mieć negatywny wpływ na wrażliwość dzieci. Niektórzy (zwłaszcza starsi) uczniowie mogą traktować je lekceważąco czy bezceremonialnie, podobnie jak filmiki z gier. Korzystajmy z wiarygodnych źródeł informacji, ale ograniczajmy dzieciom, nawet tym starszym, dostęp do bezpośrednich relacji.

Zamiast tego zaangażujmy się w pomoc potrzebującym Ukraińcom poprzez udział w wielu zbiórkach i akcjach charytatywnych organizowanych w wielu instytucjach, również w naszej szkole. Jest to realna pomóc dla potrzebujących, która ma ogromne znaczenie w tej sytuacji.

Bądźmy razem w tych trudnych chwilach i okażmy solidarność!

 

Pozostaję do Państwa dyspozycji.

Z poważaniem,

Elżbieta Pleskacz – psycholog szkolny

23 lutego obchodzimy Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Objawami depresji może być szereg objawów dotyczący sfery psychicznej (obniżony nastrój, apatia, spadek motywacji i aktywności) oraz sfery fizycznej (zaburzenia snu, zmęczenie czy zaburzenia apetytu) przedstawione na grafikach. Choroba ta dotyczy nie tylko ludzi dorosłych, ale coraz częściej dotyka również młodzież i dzieci. W sytuacji nauki zdalnej, przedłużającej się izolacji czy trudności z powrotem do nauki stacjonarnej mogą pojawiać się wyżej wymienione zaburzenia. Warto zachować czujność i ,,monitorować’’ swoje samopoczucie i swoich bliskich. W przypadku dłuższego trwania objawów należy skontaktować się ze szkolnym specjalistą lub inną instytucją pomocową. Dbajmy o siebie nawzajem!

Elżbieta Pleskacz – psycholog szkolny

Źródło grafiki: ,,Pedagoga sposób na…’’

W piątkowe przedpołudnie w naszej szkole odbył się szkolny etap IV Międzyszkolnego Konkursu Twórczości Józefa Ratajczaka. Z utworami tego poety zmierzyli się uczniowie klasy 4a i 4b.

Wyniki zostaną ogłoszone przez dziennik elektroniczny, zaś zwycięzcy będą reprezentować "Ksawerka" w marcowym finale w Szkole Podstawowej nr 7.

Uczestnikom serdecznie gratuluję przepięknych występów oraz odwagi, a Polonistom klas czwartych i Wychowawcy klasy 2b bardzo dziękuję za zaangażowanie!

Nauczyciel bibliotekarz

 

W lutym nie sposób nie wspomnieć o Dniu Zakochanych! Z tej okazji klasy 0a, 0b, 1a, 1b, 2a, 2b, 3a, 3b, 4a i 4b wzięły udział w cyklu spotkań pod hasłem "Baśniowe Walentynki w bibliotece".

Były baśnie, rozmowy o ulubionych bajkach, o tym, kto jest dla nas ważny, zgadywanki i walentynkowe wróżby.

Nauczycielom i Uczniom dziękuję za magiczne przedpołudnia i życzę dużo miłości – nie tylko  14 lutego ;-)

Nauczyciel bibliotekarz

W ramach akcji "Skrzydlate Walentynki" do rąk pacjentów Hospicjum Palium sfrunęło aż 179 kartek!

Wszystkim Walentynkodawcom – Nauczycielom klas 0-8, Rodzicom i – przede wszystkim – Uczniom ogromnie dziękuję za zaangażowanie oraz okazane serce!

Nauczyciel bibliotekarz

 

W lutym w naszej bibliotece odbyła się uroczystość pasowania pierwszoklasistów na czytelników.

Dzieci z klas: 1a i 1b najpierw udały się na spacer, poznając zakamarki i sekrety owego zakątka. Rozmawiały na temat zachowania w bibliotece oraz o tym, jak dbać o książki, a następnie złożyły ślubowanie.

Czekały na nie niespodzianki: dyplomy, wyprawki od Instytutu Książki, oryginalne zakładki wykonane przez ich Kolegów i Koleżanki z klas: 7a, 7b, 7c, 8a i 8c (którym bardzo dziękuję za pomoc!), a także - swoje pierwsze wypożyczone książki!

Były uśmiechy, duma, wiedza i radość oraz – mam nadzieję – początek pięknej przygody z biblioteką i literaturą, a po powrocie do sali – chwila z ciekawą lekturą.

Wychowawcom i Uczniom dziękuję za przemiłe chwile!

Nauczyciel bibliotekarz

 

08. 02 to Dzień Bezpiecznego Internetu. W dzisiejszych czasach, a zwłaszcza podczas nauki zdalnej bez Internetu ani rusz. Korzystamy z niego codziennie, ale warto pamiętać o niezbędnych zasadach bezpieczeństwa w sieci.

Elżbieta Pleskacz - psycholog szkolny

 

Źródło grafik: ,,Pedagoga sposób na …”

Pewnie wiele osób zna „misia o bardzo małym rozumku”. To właśnie z jego powodu, a właściwie z okazji Międzynarodowego Dnia Kubusia Puchatka, klasy 0a, 0b, 1a, 1b, 2b, 3a i 3b odwiedziły  bibliotekę. Dzieci mogły poznać historię postania książki Alana Alexandra Milne’a i fragmenty utworu „Urodziny Puchatka”, a także podzielić się swoją wiedzą o sympatycznym niedźwiadku, jego przyjaciołach i rzeczach, bez których trudno mówić o udanym przyjęciu urodzinowym. Rozwiązywały zagadki, a po warsztatach czytelniczych będą mogły pokolorować zwierzęta ze Stumilowego Lasu.

Nauczycielom oraz Uczniom dziękuję za przemiłe spotkania!

Nauczyciel bibliotekarz

„Kryzysownik’’ to przewodnik po dostępnych formach wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego. Dla mieszkańców, ich bliskich oraz specjalistów. W Kryzysowniku znajdziecie Państwo m.in.:

* 10 sposobów dbania o siebie,

* pomysły dotyczące budowania relacji z dziećmi,

* krótkie wskazówki jak rozpoznać sygnały nadchodzącego kryzysu

psychicznego,

* w jaki sposób towarzyszyć osobie cierpiącej oraz dokąd zwrócić się o pomoc.

Poradnik przygotował Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej we współpracy ze Stowarzyszeniem Osób i Rodzin na Rzecz Zdrowia Psychicznego „Zrozumieć i Pomóc”.

 

 link do pobrania Kryzysownika: 

https://rops.poznan.pl/wp-content/uploads/2021/10/ROPS_Kryzysownik_wersja_mobilna.pdf

 

Optymalna koncentracja umożliwia efektywne przyswajanie wiedzy, wpływa na skuteczne rozwiązywanie zadań szkolnych i problemów, jakie pojawiają się w codziennym życiu. Minimalna długość skupienia uwagi u dziecka szkolnego wynosi piętnaście minut – właśnie tyle wymaga się od siedmiolatka, który powinien być w stanie skoncentrować się przez kwadrans na konkretnym zagadnieniu. Współczesna rzeczywistość oddziałuje negatywnie na tę zdolność mózgu – codzienność obfituje bowiem w mnogość elektronicznych gadżetów i zabawek, które skutecznie rozpraszają uwagę i bombardują mózg dziecka zbędnymi oraz nadmiernymi bodźcami. Chcąc mieć pewność, że dziecko poradzi sobie w szkole i będzie osiągać wyniki w nauce adekwatne do swoich faktycznych możliwości, warto dowiedzieć się, jak poprawić i ćwiczyć koncentrację u dziecka. Niewątpliwie zaprocentuje to w przyszłości i ułatwi małemu uczniowi naukę w szkole.
Warto zaznaczyć, że koncentracja uwagi wpływa nie tylko na edukację, ma bowiem znaczący udział w codziennym funkcjonowaniu dziecka i jego samodzielności. Również pozornie prozaiczne czynności, jak ubieranie się, codzienna dbałość o higienę osobistą czy relacje społeczne wymagają skupienia uwagi i dobrze działającej pamięci.

 

 

Najlepsze ćwiczenia na sprawność mózgu u najmłodszych dzieci

Oczywiste jest, że edukacja u maluchów powinna przybierać formę zabawy i stanowić przyjemną aktywność, generującą radość – dzięki temu w dziecku obudzona zostanie wewnętrzna motywacja do poszukiwania wiedzy i rozwiązywania problemów, co z kolei pozytywnie wpłynie na edukację w szkole. Konieczne jest zatem rozbudzanie wewnętrznego pędu do wiedzy i rozwijanie dziecięcych zainteresowań oraz pasji. Chcąc wybrać najlepsze ćwiczenia mózgu dla dzieci, należy zatem sprecyzować aktywności, jakie dziecko najchętniej podejmuje – dzięki temu ćwiczenia rozwijające mózg u maluszków staną się świetną zabawą.
Oto kilka podstawowych i sprawdzonych sposobów na stymulację mózgu najmłodszych dzieci:

1. Zabawy sensoryczne – ćwiczenia, które zaangażują wszystkie zmysły dziecka, pozwolą pobudzić mózg i dostarczyć mu niezbędnych bodźców do rozwoju. Im więcej zróżnicowanych dźwięków, faktur, zapachów i smaków będzie oddziaływać na rozwijający się umysł, tym efektywniejsza będzie stymulacja. Wśród ćwiczeń sensorycznych można wyróżnić zabawę produktami dostępnymi w każdym domu – makaronem, mąką, wodą o zróżnicowanej temperaturze, rozmaitymi materiałami oraz olejkami zapachowymi. Można prezentować dziecku różne dźwięki i zachęcać do ich rozpoznawania, nazywania lub – w przypadku młodszych dzieci – dopasowywania do ilustracji. Niezastąpione okazują się także spacery bosymi stopami po rozmaitych podłożach oraz zabawy manualne – plasteliną, masą solną, piaskiem lub ciastem. Takie zabawy sensoryczne to świetne ćwiczenia dla dzieci stymulujące mózg!
2. Selekcjonowanie i sortowanie – zabawy, w których przebiegu zadaniem dziecka jest skategoryzowanie przedmiotów i ich pogrupowanie stanowią świetne wyzwanie oraz przyczyniają się do rozwoju intelektualnego malucha. Pomysły na ćwiczenia rozwijające mózg u dzieci nie muszą być bardzo wyszukane, nie wymagają także specjalnego zaopatrzenia – śmiało można wykorzystać produkty, dostępne w domu. Dla malucha dobrą zabawą będzie pomoc w porządkowaniu ubrań, podczas której jego zadaniem będzie posortowanie części garderoby – tworzenie zbiorów wymaga zaangażowania i koncentracji, a po zakończonej zabawie dziecko będzie miało poczucie dobrze wykonanego zadania. Kategoryzować można niemal wszystko – owoce i warzywa, kolorowe klocki, zabawki oraz kredki czy autka. Za każdym razem zabawa może zatem przybierać inną formę, dzięki czemu ćwiczenia rozwijające mózg u najmłodszych będą ciekawe i nigdy się nie znudzą!
3. Czytanie bajek i rozmowa – u najmłodszych dzieci to właśnie te aktywności wpływają na rozwój mózgu, pomagają go stymulować i jednocześnie budują relację z rodzicami. Opowiadanie dziecku o bieżących wydarzeniach, o zjawiskach spotkanych na spacerze, czytanie książeczek i omawianie obrazków to pozornie błahe, jednak bardzo ważne czynności, decydujące o rozwoju mózgu.

 

Skuteczna nauka koncentracji dla dzieci – jak poprawić koncentrację u dziecka i pomóc mu skupić uwagę?

 

Istnieje szereg zabaw i ćwiczeń, które każdy rodzic może wdrożyć w codzienności swojego dziecka. Najlepsze ćwiczenia na koncentrację u najmłodszych dzieci to takie, które są dostosowane do możliwości rozwojowych dziecka oraz sprawiają mu radość. Oto kilka przykładowych propozycji:

 

• klaśnij, kiedy usłyszysz… – w tym ćwiczeniu zadaniem dziecka jest klaśnięcie w dłonie na dźwięk określonego, ustalonego wcześniej słowa. Zabawa polega na tym, że rodzic czyta opowiadanie – najlepiej nowe i niesłyszane wcześniej przez malucha – a dziecko musi zareagować klaśnięciem, kiedy usłyszy dane słowo;
• puzzle – wszelkiego rodzaju układanki, dostosowane do wieku i możliwości, to doskonałe ćwiczenia na koncentrację dla dzieci. Stworzenie obrazka z kilku elementów jest wyzwaniem, jednak nawet maluchy mogą poradzić sobie z tym zadaniem – wystarczy dobrać odpowiednią trudność ilustracji oraz zaczynać od kilku elementów, stopniowo zwiększając ich ilość;
• odtwarzanie rytmu – powtarzanie konkretnego dźwięku przy użyciu dłoni lub stóp, a także konkretnych instrumentów to zadanie, wymagające skupienia uwagi, a równocześnie jest to atrakcyjna zabawa dla małych dzieci;
• rysowanie na plecach – w tej zabawie rodzic na plecach dziecka rysuje określony kształt, pisze literę lub cyfrę. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, co rodzic narysował.

 

Inne ćwiczenia na koncentrację uwagi dla dzieci szkolnych to między innymi bardziej zaawansowane puzzle, zagadki i łamigłówki, rozwiązywanie krzyżówek, w tym także wykreślanek oraz popularne gry – warcaby i szachy oraz planszowe gry tematyczne, których obecnie na rynku jest ogromny wybór.

 

Jakie zajęcia na poprawę pamięci u dzieci warto zastosować i jak ćwiczyć pamięć u dzieci w każdym wieku?

 

Obok koncentracji, pamięć stanowi kolejny czynnik, istotnie wpływający na proces uczenia się i odnoszone sukcesy szkolne. Dlatego właśnie trening pamięci u dzieci należy rozpocząć od najmłodszych lat. Najlepsze ćwiczenia na pamięć dla dzieci to:

• gra memory – polegająca na odszukiwaniu par takich samych obrazków, jest jedną z najbardziej znanych i lubianych przez dzieci zabaw pamięciowych;
  opowiadanie o wysłuchanej lub przeczytanej opowieści – wymaga skupienia uwagi zapamiętania najważniejszych informacji, pozwalających odtworzyć opowieść czy bajkę jak najbardziej dokładnie;
• zabawa: zgadnij, co się zmieniło – w tej zabawie dziecku pokazywane są przedmioty, zabawki lub obrazki ułożone w konkretny sposób – zadaniem dziecka jest uważne przyjrzenie się ich układowi, następnie dziecko zamyka oczy, a rodzic dokonuje jakiejś zmiany – dziecko ma zgadnąć, co zostało zmienione;
• nauka wierszyków, piosenek, rymowanek – to oczywisty sposób na ćwiczenie pamięci, wykorzystywany w codziennej edukacji przedszkolnej i szkolnej.

Wymienione ćwiczenia na pamięć dla dzieci nie są jedynymi, a zastanawiając się, jak poprawić pamięć u dzieci, warto poszukiwać również innych sposobów – ich zasób jest nieograniczony, a atrakcyjność wdrażanych zabaw zależy przede wszystkim od kreatywności rodziców. Warto bawić się z dziećmi w takie rozwijające ćwiczenia, jednak gdy problemy z koncentracją i pamięcią stają się bardziej nasilone, może okazać się konieczne skorzystanie ze wsparcia profesjonalistów.

 

 

 

 

                                                              Hanna Siniarska

                                                              pedagog szkolny

Od kilku lat najmłodsi uczniowie naszej szkoły biorą udział w realizacji międzynarodowego programu promocji zdrowia psychicznego ,,Przyjaciele Zippiego’’ prowadzonego przez przeszkolonych w tym zakresie trenerów. W obecnym roku szkolnym spotkania w obu klasach pierwszy prowadzi psycholog szkolny. Bezpłatne zajęcia pozalekcyjne są przeznaczone dla wszystkich uczniów danej klasy i służą doskonaleniu umiejętności społecznych: komunikacji, wyrażania uczuć, rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie ze śmiercią i innymi sytuacjami trudnymi.

Uczniowie w toku zajęć poznają przygody sympatycznej paczki przyjaciół i ich zwierzątka – tytułowego patyczaka Zippiego. Nasi bohaterowie napotykają na różnego typu trudności i uczą nas, w jaki sposób można sobie z nimi radzić. Uczniowie poprzez odgrywanie scenek z życia codziennego, tworzenie rysunków tematycznych i rozmowy rozwijają wyżej wymienione umiejętności, tak niezbędne w życiu szkolnym i rodzinnym.

Każdego roku nauczyciele prowadzący przygotowują również razem z dziećmi wystawę modeli patyczaków, która można podziwiać w okresie wiosennym w holu szkoły. Na zakończenie zajęć uczniowie wykonują pamiątkowe korony symbolizujące zdobycie nowych umiejętności i podczas wspólnej uroczystości otrzymują pamiątkowe     dyplomy.                                                                                                                                                                      

Elżbieta Pleskacz – psycholog szkolny

W bieżącym roku szkolnym wszystkie klasy VIII biorą udział w projekcie Wydziału Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Poznań pt: ,,Poznań uzależniony od profilaktyki’’.

Program jest realizowany przez wychowawców na lekcjach wychowawczych przy współpracy z psychologiem szkolnym i podmiotami zewnętrznymi tzn. specjalistami z dziedziny profilaktyki.

 

W ramach projektu uczniowie wezmą udział w:

• 5 webinariach ze specjalistą pozaszkolnym – co dwa tygodnie w okresie od października do grudnia- (przekazywanie wiedzy z zakresu profilaktyki uzależnień także od komputerów i Internetu, kształtowanie postaw asertywności i innych umiejętności społecznych chroniącymi przed uzależnianiem od substancji psychoaktywnych, zapobieganie przemocy rówieśniczej)

 

• obejrzenie mini serialu (5 odcinków) od października do grudnia - nawiązującego do omawianych na webinariach treści – (edukacja profilaktyczna przez kulturę, wspieranie i kształtowanie postaw prospołecznych młodzieży)

 

• 2h lekcji profilaktyczno – terapeutycznej ze specjalistą pozaszkolnym – w okresie od lutego – maja – przekazanie rzetelnej wiedzy na temat negatywnych skutków środków psychoaktywnych oraz promowanie zdrowego stylu życia

 

• zajęciach z wychowawcą klasowym lub psychologiem szkolnym – kwiecień – maj - podsumowanie projektu i ankieta ewaluacyjna

 

• konkursie z nagrodami pod hasłem ,,Jesteśmy na tak – używkom mówimy nie!’’ – kwiecień – maj - wykonanie grupowej pracy konkursowej do wyboru – grafika komputerowa na koszulkę, komiks lub projekt muralu

 

Wszystkie omawiane treści są zgodne z rekomendacją PARPA – Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i mają na celu przekazywanie rzetelnej wiedzy na temat substancji psychoaktywnych i jej negatywnych skutków, cyberprzemocy oraz kształtowanie postaw asertywności, radzenia sobie z presją grupy i innych umiejętności społecznych chroniących przed sięganiem po używki. Jest to ważny aspekt wychowania i profilaktyki przed wejściem uczniów w nowe środowisko szkoły średniej.

 

                                   Elżbieta Pleskacz – psycholog szkolny

 

 

 

Aby rodzic mógł właściwie porozumieć się ze swoim nastoletnim dzieckiem musi najpierw zrozumieć i zaakceptować jego uczucia oraz kryjące się za nimi potrzeby. Oczywiście nie oznacza to, że dziecko może się źle zachowywać i robić co chce. Ważne, aby rozumieć, że zdrowe nastolatki, które buntują się z przyczyn rozwojowych, nie mają stałych skłonności do przejawiania zaburzonych czy niestabilnych zachowań. Nastolatek może co najwyżej niewłaściwie testować swoją dopiero wykluwającą się dorosłość, gdyż nie wie jeszcze na czym ona tak naprawdę polega. Prowadzenie rozmów korygujących zachowania dziecka może być dla rodzica trudne, ponieważ nastolatek będzie bronił swoich zdobyczy i tak łatwo ich nie odda. Działanie to przełoży się więc na różne emocjonalne zachowania z jego strony, jak np. złość, agresja słowna, odmowa wykonania różnych poleceń, wycofywanie się z kontaktu, zachowania prowokacyjne, np. „robienie na złość rodzicowi”. Jednak to, w jaki sposób rodzic będzie budował nową formę relacji z nastolatkiem (mimo ewentualnych przejściowych przeszkód) wpłynie na całokształt ich stosunków w rodzinie, jak i poza nią. Zdecyduje o jakości ich kontaktu oraz sile wpływu rodzica na rozwój dorastającego dziecka.

Warunkiem dobrych kontaktów z dorastającym dzieckiem jest rozmowa. Nie wystarczy jednak jakakolwiek rozmowa – ważne jest to, w jaki sposób rodzice rozmawiają z dzieckiem. Zadawanie zbyt uogólnionych pytań czy stosowanie pytań zamkniętych w stylu: „w szkole dobrze?”, „u ciebie w porządku?” nie zachęcają nastolatka do prowadzenia dialogu. Trudno się dziwić, że można w odpowiedzi usłyszeć wówczas jedynie zdawkowe „spoko”, „może być”, „nic szczególnego” itp. Taki rodzaj rozmowy prowadzi do powierzchownej wymiany, która ma niewiele wspólnego z zaangażowanym dialogiem. Daje ona złudne przekonanie, że w rodzinie jest wszystko w porządku. W takich sytuacjach do poważniejszej rozmowy dochodzi zazwyczaj, gdy nastolatek przekroczy jakąś dopuszczalną granicę lub pojawi się poważniejszy problem (w szkole, z eksperymentowaniem z substancjami itp.). Pod wpływem emocji można wówczas zbyt mało czasu poświęcić na poznanie przyczyn danego wydarzenia i skupić się na wyciąganiu konsekwencji wobec nastolatka, pozostawiając go w rezultacie z nierozwiązanym problemem. Kiedy pojawia się dystans emocjonalny, padają przykre słowa, może dochodzić do spięcia i pogorszenia kontaktu. Jeśli raniące sytuacje powtarzają się, szansa na prawdziwą rozmowę staje się coraz mniejsza. Z czasem problemy nawarstwiają się i coraz trudniej jest się porozumieć. Jak więc rozmawiać by zbliżać się do siebie a nie oddalać?

Praktyczne wskazówki

Rodzic powinien:

• Stworzyć warunki do rozmowy. Jeśli ma ona zająć nam więcej czasu niż zwykłe dopytanie się, jak nastolatek spędził dzień czy omówienie z nim bieżących spraw rodzinnych – wówczas warto umówić się na rozmowę. Nastolatek, podobnie jak rodzic, może w danym momencie nie mieć na nią czasu lub nastroju. Ważne jednak, aby zbytnio jej nie odwlekać, ponieważ problem może narastać lub stracić na wadze w natłoku codziennych zajęć, może również zmienić się gotowość nastolatka, jak i rodzica do zmierzenia się z trudną sytuacją.
• Podczas rozmowy nie zajmujemy się niczym innym (nie wykonujemy żadnych prac domowych, wyłączamy telefony, komputer, telewizor itp.). Zadbanie o komfort spotkania sprzyja większej otwartości i przekonaniu, że potrzeby nastolatka są dla rodzica ważne i chce im poświęcić należyty czas.
• Unikać pouczania i wytykania błędów. Wczuć się w problem dziecka – nie pomniejszać go i nie bagatelizować.
• Nie dawać mu rad i nie sugerować rozwiązań (można wspólnie zrobić „burzę mózgów”, wybrać i omówić pomysły na rozwiązanie sprawy).
• Być szczery i otwarty wobec nastolatka.
• Traktować go jak partnera w rozmowie.
• Słuchać bez osądzania i zbędnej krytyki.
• Słuchać uważnie nastolatka – nie przerywać jego wypowiedzi. Dać mu przestrzeń do mówienia, nie zabierać jej dla siebie.
• Nie wstydzić się okazywać mu uczuć.
• Być w kontakcie z nastolatkiem – utrzymywać kontakt wzrokowy, potakiwać głową i używać określeń „tak”, „uhm”, „rozumiem”. W ten sposób rodzic pokazuje mu, że go słucha, rozumie i akceptuje.
• Używać parafrazy, czyli powtarzać od czasu do czasu własnymi słowami treści, które nastolatek powiedział, aby sprawdzić, czy dobrze został zrozumiany („Rozumiem, że chodzi ci o to, że byłam wczoraj wobec ciebie niesprawiedliwa, a nie o to, że zawsze jestem taka. Czy dobrze cię zrozumiałam?”). Dzięki temu nastolatek może wprowadzić poprawki do sposobu rozumienia przez rodzica tego, co istotnie chciał powiedzieć.
• Porządkować fakty – w rozmowie często pojawia się wiele wątków, w które można się zaplątać i stracić z oczu jej główny cel. Dlatego, aby nie rozproszyć się, trzeba pomóc nastolatkowi skupiać się na sprawach najważniejszych i tę zasadę zastosować także do siebie („Poruszyłeś parę ważnych spraw, jak sądzisz – którą powinniśmy się zająć w pierwszej kolejności?”).
• Zadawać pytania otwarte – stwarzają one warunki do szerszej wypowiedzi dziecka, np. „co?”, „gdzie?”, „jak?”, „kiedy?”, „z kim?”, „w jaki sposób?” – a nie zamkniętych, jak np. „czy?”
• Pytania zamknięte zachęcają do krótkiej i lakonicznej odpowiedzi – „tak” lub „nie” (lepiej więc zapytać np. „Jak zamierzasz rozwiązać ten problem?” zamiast „Czy zamierzasz rozwiązać ten problem?”).
• Oddzielać fakty dotyczące zachowania nastolatka od swoich interpretacji, np. tzw. czytanie w myślach – „już ja wiem, co ty chcesz zrobić”, „wiem, co sobie myślisz”, „nie musisz mi mówić i tak wiem, co powiesz”.
• Opisywać swoje uczucia. W ten sposób przejmuje się za nie odpowiedzialność, a nie obarcza się nią dziecko. Zamiast mówić: „denerwujesz mnie”, powiedz „denerwuję się”; „czuję się rozczarowany”, a nie „zawiodłeś mnie” itp.
• Dać wsparcie nastolatkowi w trudnych momentach stosując np. odzwierciedlanie uczuć – „rozumiem, że to dla ciebie jest przykre”, wspierając nastolatka – „na twoim miejscu też bym się tak poczuł”, „nie jesteś sam, wspólnie coś wymyślimy”.

Ćwiczenie dla rodziców − „Jak rozmawiać?”

1. Umów się z dzieckiem na rozmowę, która będzie dotyczyła ważnej dla ciebie sprawy związanej z jego zachowaniem.
2. Przed jej rozpoczęciem ustalcie wspólnie jej zasady.
3. Następnie staraj się poprowadzić rozmowę według powyższych wskazań.
4. Po jej zakończeniu zanotuj to, co sprawiło ci największą trudność.
5. Zastanów się nad przyczynami trudności i co mogłoby ci pomóc w ich rozwiązaniu.
6. Następnie zastanów się, jak mógłbyś przeprowadzić tę rozmowę jeszcze raz, dokonując niezbędnych korekt.
7. Możesz w najbliższym czasie zachęcić dziecko do ponownego spotkania, aby przetestować swoje nowe umiejętności komunikacyjne.
8. Kiedy poczujesz się pewnie w stosowaniu zasad skutecznej komunikacji, naucz także tych zasad swoje dziecko.
9. Pamiętaj, aby po zakończeniu rozmowy wzajemnie ocenić korzyści z zastosowanych nowych sposobów komunikowania się.

 

 

 

                                                                                   Hanna Siniarska

                                                                                   pedagog szkolny

Po raz kolejny nasza szkoła pokazała, że pomaganie to ważna rzecz. W ramach akcji „Świąteczna Kartka dla Hospicjum" oraz „Bombka z serduszkiem" przekazałam kartki bożonarodzeniowe, ozdoby choinkowe i elementy dekoracji zarówno wykonane, jak i kupione przez członków szkolnej społeczności.

W imieniu swoim, Pacjentów i Pracowników Hospicjum Palium, którym wręczyłam te wyjątkowe prezenty, bardzo dziękuję za serce, zaangażowanie i rozjaśnienie trudnej codzienności pensjonariuszy tej instytucji Rodzicom, Nauczycielom (szczególnie plastyki) i Uczniom!

Nauczyciel bibliotekarz

 

Pierwsze dni grudnia to idealny czas, by poświęcić kilka chwil na lekturę opowieści o św. Mikołaju oraz na rozmowę o wartości dawania, wymarzonych prezentach i zwyczajach bożonarodzeniowych.

Wychowawcom i Uczniom z klas: 0a, 0b, 1b, 2b, 4a, 5a i 7a dziękuję za przemiłe spotkania przy choince, a Drugoklasistom za kolekcję mikołajowych portretów zdobiących gazetkę przed biblioteką!

Nauczyciel bibliotekarz

Szanowni Państwo! Drodzy Uczniowie!

Już kolejny rok nasza Szkoła angażuje się w działania na rzecz Hospicjum Palium w Poznaniu, m.in. poprzez akcję „Zaczytane Motyle dla Hospicjum”.

Z okazji przypadającego 5 grudnia Dnia Wolontariusza prezes poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej przesłał list z podziękowaniami dla wszystkich dobroczyńców, który z prawdziwą przyjemnością zamieszczam.

Ze swojej strony bardzo dziękuję Rodzicom, Nauczycielom i Uczniom za serce i aktywność i zachęcam do udziału w kolejnych inicjatywach!

Dobro wraca! :-)

Nauczyciel bibliotekarz

 

21 listopada obchodzony jest Dzień Życzliwości i Pozdrowień. Ponieważ w tym roku ten dzień wypadał w niedzielę nasza szkoła świętowała go od poniedziałku przez kilka dni. Uczniowie z najmłodszych klas zaangażowali się w przygotowanie pięknych plakatów - portretów osoby życzliwej i odgrywali scenki, a klasy II i III wypisały miłe słowa na liściach, które ozdobiły Jesienne Drzewo Życzliwości. W klasie III a uczniowie poznali wiele cytatów związanych z życzliwością, a najbardziej spodobały się słowa: ,,Życzliwość trudno oddać, ponieważ zawsze wraca." - Marcel Proust

Klasy starsze również omawiały ten temat na lekcjach wychowawczych, a po długiej przerwie zrywali przygotowane karteczki z miłymi pozdrowieniami. Mam nadzieję, że postawa życzliwości będzie nam towarzyszyła nie tylko w tym tygodniu!

Zapraszam do obejrzenia galerii naszych prac.

 

Elżbieta Pleskacz - psycholog szkolny

 

Listopad upływa w bibliotece również w biało-czerwonych barwach. Dowiedli tego uczniowie klas 1-3, biorąc udział w Recytatorskim Konkursie Patriotycznym „To nasza Ojczyzna".

Swoją deklamacją, strojami i rekwizytami pokazali, że rozumieją znaczenie słowa patriotyzm, choć są jeszcze bardzo młodzi.

Wszystkim Uczestnikom gratuluję pokonania tremy oraz przepięknych występów, a Wychowawcy klasy 2b dziękuję za zaangażowanie!

Nauczyciel bibliotekarz